Zondag 14 augustus: Stellendam – Dintelmond
Vandaag de laatse kilometers gefietst van Stellndam naar Dintelmond.
Al met al een geslaagde fiets-, bootvakantie. Op naar volgend jaar.
Vandaag de laatse kilometers gefietst van Stellndam naar Dintelmond.
Al met al een geslaagde fiets-, bootvakantie. Op naar volgend jaar.
Donderdag 11 augustus: Woodbridge – Lowestoft
Vandaag een winderige rit van Woodbridge naar Lowestoft, onze laatste plek aan de Engelse Oostkust.
Hiervandaan steken we weer over naar nederland. (stellendam)
Vandaag een winderige rit van Woodbridge naar Lowestoft, onze laatste plek aan de Engelse Oostkust.
Hiervandaan steken we weer over naar nederland. (stellendam)
Maandag 8 augustus: Ipswich – Woodbridge
Hoog en breed is het maar een klein stukje naar Woodbridge.
Hoog en breed is het maar een klein stukje naar Woodbridge.
Zondag 7 augustus: Pin Mill – Ipswich
We kunnen Ipswich al zien liggen bij vertrek.
Zaterdag 6 augustus: Pin Mill
We vermaken ons met wat fietsen, bloggen, spelletjes en klussen. Ons uitzicht is prachtig groen glooiend landschap in een bijzondere omgeving door het wadachtige tij.
Vrijdag 5 augustus: Burnham on Crouch – Pin Mill
Vandaag vaar ik mee want het is veel verder fietsen dan varen. We zijn er al rond 13.00u. We hebben een heerlijke dag met zwemmen, wandelen, de uitreiking van de officiele oorkonde door Bert aan de Native die morgenvroeg gaat vertrekken, fish en chips eten in the “Butt and Oyster” en een spannende wandeltocht in het aardedonker weer terug.
Donderdag 4 augustus: Burnham on Crouch
Het lijkt vandaag wel herfst al is het niet koud; het regent tot wel 14.00u.! ‘s Avonds eten we gezamenlijk in de yachtclub want de geplande “Amerikaanse” steigermaaltijd zit er nu niet in.
Woensdag 3 augustus: Londen – Burnham on Crouch, 124,73 km.
Als de boten iets na 6.00u. vanuit de sluis de Thames op worden gesleurd door de fikse stroming ga ik weer fietsend op pad. Helaas mag de fiets niet in de Lightrail dus moet ik toch zelf de stad uit zien te komen. Dat gaat gelukkig veel beter dan erin. Enkele kilometers fiets ik tussen de auto’s en (help) gelukkig een enkel vrachtwagentje en let goed op andere, meest racefietsers. Als zij plots afbuigen blijkt er een “cyclehighway” de stad uit te lopen, super. In volkswijk Ilford moet ik de weg vragen waarvoor een buschauffeur van de bekende rode dubbeldekker zelfs zijn deuren opent en uiteindelijk een Indiaas stel me verder helpt!
Via New Ham en Barking kom ik na ruim anderhalf uur na 25 km in landelijker gebied. Het is glooiend, af en toe een stevig klimmetje en het fietst weer als een speer. De ingetekende route van “Hart van Engeland” is prima te volgen. Rond 14.00u. ben ik al in South Woodham Ferrars. Het is rond de 30 graden en ik koop eerst water. Het stadje blijkt voor mij een doolhof en het lukt niet om via deze kant van de Crouch in Burnham te komen. 2 Uur later vervolg ik via drukke rotondes mijn weg om de Crouch heen richting de overkant van Burnham. Helaas loopt de ferry niet naar de overkant en ik heb niet veel energie meer voor het bedenken van oplossingen. De havenbeheerster biedt redding en chartert een behulpzaam echtpaar om mij met fiets de rivier over te zetten, wat een mooie ervaring. Al snel komen ook de boten binnen, lekker douchen, eten en uiteraard weer nakletsen over een lange fiets- en zeildag.
Woensdag blijkt een handiger dag voor vertrek dus we hebben nog een hele dinsdag. Ik koop met André een handige nieuwe mobiel, we drinken erop in de mooie Leadenhall-markt en bezoeken op de valreep de St.Paul’s Kathedral. Om 17.00u. begint er prachtig gezang, tjonge wat klinkt dat daar. Het koor blijkt 2x daags te repeteren, tja, dat hoor je wel. ´s Avonds lekkere kip- en vegetarische schnitsels en route en tassen klaarmaken voor de volgende ochtend.
Maandag bezoeken wij de naast de haven liggende Tower of Londen met de echte (?) kroonjuwelen (ze zijn nog steeds in gebruik bij kroningen en officiele gelegenheden) en oeroude, ook middeleeuwse, kastelen waar veel rondreizende koningen met hun hofhoudingen (700 pers.!) vanaf de 13e eeuw tijdelijk woonden. Het ommuurde complex werd uiteindelijk de beroemdste gevangenis van Londen. En dan is het zover: de musical “Legally Blond”. Het gaat over het hoogblonde modetuttebelletje Elle Woods inclusief levend(!) schoothondje. Tot verrassing van ieder en vooral van haarzelf blijkt ze meer in haar mars te hebben dan mooi en blond te zijn. Uiteindelijk staat ze in pink jurkje, op hoge pumps en legally blond in de rechtzaal en slaagt voor Harvard Lawschool. Met Angelique en dochter Louise, Isabel en ik hebben we een heerlijke avond. Een supermusical in zo’n enig Londens theatertje waarvan er wel 50 bij elkaar zitten op West End. Met metro heen, tijdig de goede kaartjes, een drankje op een terrasje in Covent Garden en een Londense taxi terug (vanwege stadsfile lopen we ook een stuk), het is helemaal onze avond. De jongelui kijken bij thuiskomt nog naar de film maar natuurlijk was “de musical leuker”. Ze luisteren de dagen erna nog eindeloos de liedjes-CD.
Zondag houden we de extreme weekenddrukte even voor gezien en blijven rond de haven. Dan duikt Sybille van de Twabak op en later spreken we Ants even, wij kennen ze van vorig jaar. Ze zijn dit jaar met een andere Toerzeilgroep mee en bezoeken Londen met de trein vanuit Ipswich. We belanden daardoor weer samen op de Native en het is snel weer gezellig! ’s Avonds eten we aan de Thames in een druk en chaotisch restaurant, nog wel op mijn voorstel (in november met Margot was het er aangenamer). Mijn handtas blijkt aan het eind van de avond gestolen, bèèh, een beruchte plek volgens de politie.
Zaterdag gaan mannen en kinderen met een echte Londense taxi richting de Londen Eye, de sportievere dames gaan lopen. Wat een mensenmassa’s en rijen, helemaal met het mooie weer. Annemarie en ik wurmen ons naar de Houses of Parliament, Big Ben en bezichtigen de beroemde Westminster Abbey, gaaf om de doen. Na hereniging in een pub en het bewonderen van de spectaculaire foto’s vanuit het reuzenrad besluiten we met allerlei superlekkere Chinese gerechtjes in één van de vele kleine eettentjes in Soho. Via Covent Garden pikken we nog wat straattheater mee, altijd leuk. ’s Avonds vieren we de 15e verjaardag van Nienke op de Galathea.
Vrijdag 29 juli – Dinsdag 2 augustus: Londen
Donderdag 28 juli: Queenborough – Londen, ca. 120 km.
De wekker gaat al om 6.00u. want ik moet voor het botenvertrek om 7.00u. op de kant zijn afgezet. Na weer een stukje met de trein zit ik om 7.30u. alweer op de fiets. Ontbijten, (ijs)koffiedrinken, het lukt prima al fietsend naar Londen. Via dorpen en kleine steden wordt het steeds drukker, langs ontelbaar veel lekker rijpe bramen, ik moet 2 keer stoppen!, en via een fietspad langs een 4-baans autoweg. Met het enorme milleniumdome in zicht nadert het échte Londen. Al wat vermoeid en door de vele toeristen duren de laatste 20 km. na de beroemde Thames Barriers (zijn al ca. 20 keer gesloten) eindeloos. Na veel wijkjes, stoepjes, stukjes Thames Path-boulevard zie ik eindelijk aan de overkant de haven van St. Katherines Dock. Voor de oversteek via de Tower Bridge nog even de helm op en net als andere fietsers nu op de rijbaan tussen de auto’s door, hotsjekiedee. Eerst wil ik allen nog een douche en slapen. Maar na even bij André te hebben uitgerust wordt het maar meedrinken van de koude Prosecco op de Native van Ferdinand en Angelique want we moeten de goede aankomst in Londen toch vieren! Wij worden met onze boten in hartje Londen veel op de foto gezet door de vele toeristen, grappig, het flits de hele avond door.
Woensdag 27 juli: Ramsgate – Queenborough, ca. 90 km.
Vertrek rond 13.00u. uit de haven van Ramsgate, meteen op de route van het National Route Cycle Network. Dit is uitstekend aangegeven en loopt door het mooie glooiende landschap van Kent. Ik stop in Canterburry voor een bezoek aan de grootste kathedraal die ik ooit heb gezien. Vanuit hier is de Engelse Anglicaanse kerk gesticht. Het fietsen gaat daarna zo lekker dat ik besluit door te fietsen tot de boot,om 20.30u. (Engelse tijd!) het laatste stuk met de trein vanuit Sittingbourne. Een locale buggie-moeder had mij dit wijze advies gegeven. Mijn fiets mag een nachtje bij de havenpub achter de poort staan. De tassen gaan mee in het bijbootje naar de boot die aan een zogenaamde mooring ligt, prima geregeld zo. Op de Twister bij Bert en Annemarie nog even lekker nageborreld.
Dinsdag 26 juli: Blangenberge – Ramsgate, zie bovenaan.
Maandag 25 juli: Vrasene – Blankenberge, 124 km.
Om 9.00u uitgezwaaid door Vivianne, Lotte en Anika. Zij gaan samen een weekje in een Nederlands vakantiehuisje. De Gravejansroute gaat door vlak Vlaams land, het is even wennen aan de blauw/gele aanwijzingen maar het is weer leuk, zo’n speurtocht. Via het mooie Aardenburg maak ik een ommetje voor Sluis en vind daar het beroemde Michelin-restaurant van jawel Sergio Herman; helaas gesloten, geen lunch van € 75,=. Rond 19.30u kom ik eindelijk behoorlijk moe aan in Blankenberge. André heeft mexicaans gemaakt en ze hebben op mij gewacht!
Zondag 24 juli: Vrasene
Na een prima nacht en een lekker vers Belgisch ontbijt (de winkels en bakkers zijn er tot 13.00u. open) vertrekken we voor een gezellige dag Antwerpen. We parkeren op de linkeroever, het centrum op de rechteroever bereikbaar via een mooie tunnel. Het is niet de voorspelde regendag vandaag, mooi weer ook voor de Iron Man-run, de jaarlijkse triathlon door de stad, wat een prachtige atleten. We hadden ook mooi uitzicht bovenop het gloednieuwe MAS, het Museum Aan de Stroom. Leuk om Vivianne wat beter te leren kennen. Als we thuiskomen is er nog meer familie: Paul, An, Lotte, tante Nel, Marianne, Frank en Anika.
Zaterdag 23 juli: Dinteloord – Vrasene (bij Antwerpen), ca 80 km.
Met nog weer een auto volgeladen kwamen Isabel en ik vrijdagavond aan bij de boot. Uitladen en fietstassen klaarzetten voor de volgende dag. Rond 11.15u. vertrokken met de auto naar Dintelmond en daar om 12.30u. op de fiets vertrokken. Het fietsen via de knooppunten op advies van Ethel kon ik al voor Bergen op Zoom oppakken. Het was goed weer. Gelukkig liep in het uitgestrekte havengebied het pontje van Lillo naar Doel, het totaal verlaten dorpje, met de bedoeling voor de aanleg van nog een dok als dat er nog ooit komt. Rond 18.00u. werd ik hartelijk ontvangen bij nichtje Vivianne.
Vrijdag 22 juli / Doetinchem, Goese Sas
Donderdag 3 augustus / Burnham on Crouch:
Hè hè, eindelijk tijd én verbinding om het blog ook met mijn fiets-avonturen te vullen. Dus nee, mijn fiets is niet in het water gevallen. Hij heeft de overtocht over de best wel hobbelige zee van Blankenberge naar Ramsgate die we maakten op dinsdag 26 juli prima doorstaan, beter dan ik eigenlijk. Ik was voor het eerst echt zeeziek en heb het grootste deel van de 11 uur durende tocht binnen op de grond gelegen, het laagste punt van de boot dus met de minste schommeling. Er waren meer mensen zeeziek die het niet eerder waren.